Waar kom jij je bed voor uit?

 Kom jij nog wel voldoende in beweging?

In deze bijzondere tijd met minder vrijheden, lopen mensen sneller vast op diverse lagen (fysiek, emotioneel en mentaal). Het Coronavirus lijkt een vergrootglas van onderliggende problematieken, het is als een banaan op de fruitschaal. We zitten meer vast in ons hoofd, lijf en onze emoties. We krijgen een piekerpiek in plaats van een gevoel van hieperdepiep!
Deze repeterende gedachten nemen ons gevoel van ruimte weg, het lijkt wel alsof je op de rotonde rijdt en vergeet een afslag te nemen….je beweegt wel, maar komt niet vooruit!
Sommige mensen schuiven de beweging af, de ander moet zorgen voor de verandering en het geluk, niet jij. Voor die mensen adviseer ik de Lockdown Yoga 😉

Wie zet jou in beweging? Ik ga als coach graag met je op pad, zowel letterlijk als figuurlijk. Klik hier.

Hieronder alvast twee filmpjes om de lachspieren te activeren

Ter inspiratie: Nieuwe vorm van Lock down Yoga
I Like To Move It (uit de film Madagaskar)

Mensen en dozen

 

                                                Mensen en dozen….

                                                

 

Wie het herkent mag de hand opsteken. Je zit krap in de tijd en toch neem je het telefoontje nog even op. Het gesprek met de onbekende aan de andere kant van de lijn krijgt ineens een ongemakkelijke vorm, omdat je in veronderstelling bent dit even snel af te handelen. De ander neemt de tijd zorgvuldig de boodschap over te brengen en daagt je niet wetend uit om je flexibiliteit maximaal te stretchen. De geduldspier staat onder hoogspanning! De frustratie bouwt zich verder op en na het gesprek denk je: stom mens! Het liefst zou je even willen schreeuwen en gaande weg kom je er achter dat het helemaal niet over de ander gaat.

Je bent er weer ingetrapt, wat een suffe doos ben je dat je de telefoon überhaupt hebt opgenomen.
Stel jij nog de juiste prioriteiten? Tijd om jezelf eens aan te scherpen?

Klik hier.

Ter inspiratie een filmpje: Hoe snel beoordeel jij de ander op hoe hij/zij eruit ziet of wat hij/zij doet?

https://youtu.be/CyKzeBQB_Gw

Wat is jouw grootste zorg?

Werk jij in de zorg? Wat is dan jouw grootste zorg? Ben jij nog bezig met de juiste zorgvraag te vervullen? Gaat die zorg over de ander? Of over het missen van je eigen vitaliteit, passie of vermogen nog zorg verlenend te zijn op de manier die je ooit voor ogen had.

In 1990 volgde ik de opleiding tot operatieassistent in de Gelderse Vallei. Ik herinner me nog goed dat ik de eerste keer bij een sectio (keizersnede) aanwezig was. De tranen schoten spontaan in mijn ogen, ik was verwonderd met de komst van het nieuwe leven. Iemand was in het bijzijn van mij voor het eerst moeder geworden! Het team waar ik onderdeel van was, deed wat het moest doen. Niemand reageerde expressief vanuit een emoties, dus ik schaamde mij voor mijn tranen en ging snel over tot praktisch handelen. Bebloede gaasjes tellen was op dat moment de uitkomst. Hiermee stopte ook een bepaalde mate van kwetsbaar durven zijn, emoties in de zorg…HELP, dat vinden we vaak lastig…het leidt eerder tot commotie.

Maar het zijn juist die gevoelsmensen, die kiezen voor de zorg. Die ander willen helpen, beter maken, die het verschil willen maken in iemands leven. Het zorgzaam zijn zit in het DNA.
De eerste scheuren komen vaak wanneer de droom of de verwachting niet overeenkomt met de werkelijkheid.

Bij wie kan jij terecht met jouw zorgvraag? Ik reik graag naar je uit, wees welkom om te leren goed voor jezelf te zorgen!

Hartelijke groet,

Marion Schiphorst
Gespecialiseerde zorgcoach
                                                                                                                     

/coaching-voor-jou/coaching/persoonlijke-ontwikkeling/

Ter inspiratie, de trailer van de film: Patch Adams (1998)

https://youtu.be/BZuZGSme9_I